Tandje erbij…

Zo ineens is het alweer het begin van april, of volgens de ‘schoolweken’ waarin ik nu leef, de overgang van week 10 naar week 11. Een blok duurt 13 weken dus doe het rekenwerk maar hoe hoog het stress niveau zou moeten zijn. Gelukkig valt het stress niveau bij mij uitermate mee.

De resultaten, in tegenstelling tot het eerste blok vallen een beetje tegen. Aan de inzet en motivatie ligt het in mijn optiek niet. Dat is van eenzelfde, danwel hoger, niveau als vorig semester. Er zijn wel twee meer kunstzinnige onderwerpen en minder gestructureerde onderwerpen dit semester. Het zijn nou ook net die twee vakken waar de uitslagen bij tegenvallen.
De resultaten vallen nog niet zo erg tegen dat een goed diploma niet in het vooruitzicht ligt.

Het tandje erbij slaat dan ook op de scriptie die deze zomer moet worden geschreven. Onderhand is er een flinke hap met werk voor het onderzoek al verzet in de afgelopen periode. In combinatie met de overige opdrachten verhoogd dat de druk enorm. Maar het resultaat mag er voor nu zijn. Het onderwerp laat zich moeilijk vertalen naar het Nederlands. Zoals Obama al aangaf dat er geen accurate vertaling voor het woord ‘gezellig’ is naar het Engels is er geen accurate vertaling van het woord ‘excitement’ naar het Nederlands anders dan opwinding. Zonder de diepte in te duiken op dit onderwerp ben ik vrij zelfverzekerd over de vorderingen.

In zo’n druk schema wordt ook ruimte gemaakt voor af en toe wat ontspanning. Een rugbywedstrijd van de lokale helden of visite uit Nederland wordt ook zeer gewaardeerd. Het begin van maart werd opgevrolijkt door de komt van goede vrienden en oud-studiegenoten van de opleiding Commerciële Economie. Gary, Allard en Vincent, nogmaals bedankt voor het fantastische weekend met veel kaarten en verzaken, slechte grappen en goede gesprekken.

De maand maart stond verder in het teken van Saint Patrick’s Day hier in Ierland. Voorafgaand aan deze dag kwam Vallerie ook deze kant op en hadden we afgesproken om samen met Dennis en Ilse leuke dingen te gaan doen. Fijne culturele bezoekjes aan onder andere een kasteel met een oud dorp werden afgewisseld met spectaculaire activiteiten zoals Fuerza Bruta (das het YouTube’n waard!)

Afijn, naast al deze mooie dingen mis je ook een berg aan activiteiten. De geboorte van mijn achterkleinnichtje Isa en Fleur . Daarnaast is het missen van de verjaardagen van verschillende mensen toch wel een gemis. Het missen van de doopdienst van mijn kleine nichtje is toch wel echt jammer geweest. Zulke dingen zijn erg jammer om te missen. Maar het klinkt een beetje raar, maar met het afronden van het tweede blok en zo rond de 30% van de scriptie komt het einde alweer in zicht. Ongelooflijk hoe snel zo een jaar dan eigenlijk voorbij vliegt…

Aju mensen!